Cerita Basa Jawa : Kedadeane Negeri Lempur

Ing tlatah Sumatera dhisik tau ana kerajan Pamuncak Tiga Kaum. Kerajaan kesebut dipimpin dening telung sedulur, sing nduwe jeneng Pamuncak Pamuncak Koto Tapus, Rencong Talang, lan Pamuncak Tanjung Seri. 

Sawijining dina, kerajan sing ana ing ngisor pemimpin Pamuncak Rencong Talang nduweni hasil panen kang akeh. Amarga kuwi ugo bakal dianakne pesta panen kanggo rasa syukur. Pesta panen iki digelar kathi ngundang kerabat mawa keluarga wae. Klebu keluarga Pamuncak Tanjung Seri sing ora bisa teka lan diwakili garwane lan anak prawane. 

Ana ing dina kang dianti-anti dumugi, garwane Pamuncak Tanjung Seri lan anak prawane teka menyang kerajan Pamuncak Rencong Talang kanggo melu ngramekake pesta panen. Anak prawan Pamuncak Tanjung Seri dadi primadona lan akeh “ditaksir” para pemuda ing tlatah kerajaan Pamuncak Rencong Talang. 

Ora krasa wayah wis dumugi esuk. Garwane Pamuncak Tanjung Seri banjur ngajak anake mulih. Nanging, anake isih pengen ana ing kana, amarga kuwi dheweke budhal menyang muleh piyambakan. Wektu kuwi ana sawong pemuda pitakon marang si prawan, sapa sing ngajak awakmu mulih kae mau?. “baturku” jawab e asal. Si embok jebul mireng napa pangandikan kesebut. Banjur piyambake lara ati nganti pada mulih. 

Cerita rakyat kedadeane negeri lempur menggunakan bahasa jawa sederhana. Ganti dina, garwane Pamuncak Tanjung Seri sing kesel karo tingkah anake celethu. “Duh Gusti, lara atiku ditembungi anakku dhewe batur.” Saka dongane kuwi diucapake muga-muga anake diwenehi hukuman klelep ana rawa. 

Ana ing dina sakwise kedadean kui ndelalahi anak lan simboke iku mau menyang Pulau Sangkar lan Lolo sing terkenal akeh rawa lan lumpur urip ing wilayahe. Pungkasane Tuhan ngabulna donga garwane Pamuncak Tanjung Seri.

Embuh kepiye ceritane anak saka Pamuncak Tanjung Seri iku kepleset nganthi dheweke gejegur ana ing rawa kanthi lumpur urip. Dheweke nyoba mancal-mancal sakuwat tenaga ning justru ndadekake awake soyo cepet ndlesep ing njero rawa. “simbokkkk tulungi aku, simbokkkk,” bengok anake prawan sing wis nglarani atine simboke kuwi. 

“Aku dudu embokmu. aku baturmu,” jawab simboke, karo njupuk gelang lan selendang jambi saka anake nuli mungkur lan ninggalke anake ngono wae. 

Kawit kedaden kesebut, daerah rawa lumpur kuwi dijenengi Lempur, sing asale saka tembung “lumpur”. Sawentara, gelang sing dijupuk simboke dibuwang neng sawiji tebat. Dadine, daerah kesebut dijenengi Tebat gelang.

Saking : http://kumpulanceritabahasajawa.blogspot.com/2015/02/cerita-rakyat-kedadeane-negeri-lempur.html